lager 24-25

SPRING, STOP, HOOG, WOW!

In Time Play dagen twee dansers niet alleen elkaar maar ook jou uit. Geïnspireerd door een aantal kinderspelletjes ontstaat een pingpongduet van woorden en beweging. Van hier-naar-daar, van hoog-naar-laag en weer over-en-weer. Je wordt uitgenodigd om mee te bewegen met de dansers, de muziek en de ruimte. Stilstaan is onmogelijk.

Er is haar dat zich niet laat kammen.
Er is haar dat altijd plat ligt.
Er is okselhaar, nektapijthaar en millimeterhaar.
Er is haar dat een eigen leven leidt.
Er is haar dat vlot vijf talen spreekt.

In een dichtbegroeid en mysterieus bos stuiven twee herten weg voor een jager. Hun ogen flitsen alle kanten op. Ze wikken en wegen hun opties, in ijltempo.

In een café stopt de ene helft van een onafscheidelijk showduo plots met zingen. De zangeres staart in de verte en ziet opeens een nieuwe mogelijkheid. 

De herten en de zangeres staan op het punt om een levensbepalende keuze te maken. Twee werelden vallen in stukken uiteen, versmelten en vermengen. Brokstukken worden de bouwstenen van iets nieuws, iets onbekends… 

Kan je een taart bakken zonder alles vol te spatten?
Hoe kan je het best je haar stofzuigen?
Is een wc ook een goed aquarium?
Mag je geblinddoekt fietsen zonder handen?

In je eentje ben je nooit zo slim als met zijn allen.
Dat is een waarheid als een koe.
Maar een koe is wel een kuddedier.

Vijf hondjes besnuffelen elkaar, bakenen de ruimte af, stoeien en spelen.

Ze zoeken hun plek in de roedel en draaien in rondjes achter elkaar aan.
Poppy geeft bevelen: Zit! Lig! Poot! 
Poppy is een bazig baasje.

Poppy streelt, knuffelt en beloont. Poppy kan ook lief zijn. 
Poppy’s wil is wet.
Tot wanneer de rollen omdraaien en de honden de touwtjes in handen nemen. 
Nu moet Poppy een leiband aan. 
Stoute Poppy! Af, Poppy! In je mand, Poppy!

Kom binnen.
Ga zitten.
Welkom.

Er ligt een boekje voor je klaar.
Je mag het openmaken.
Scheur er de eerste bladzijde uit.
Prop het tot een zo klein mogelijk bolletje
en vouw het nu weer helemaal open.
Strijk met je hand de plooien glad.

Zie je de kreukels?
Voel je het papier?
Hoor je de stemmen?
Dan bladeren we verder.

Øy (uit te spreken als `Uij` - Noors voor eiland) speelt zich af op een eiland in Noorwegen. Daar woont Tove. Samen met zijn moeder. Tove wacht op zijn vader. Die is gaan vliegen. Dat wil Tove ook, vliegen. Hij wil net zoals zijn vader uitvinder worden. In zijn bed maakt hij plannen en iedere dag na school knutselt hij in zijn vaders atelier.  

Dit is het monumentale verhaal van hoe onze aarde al 4,54 miljoen jaar voortdurend in beweging is, verteld door een enorm decor van kartonnen rivieren, wolken en bomen. In Er rent een berg voorbij  kruipen bossen over het podium, verkruimelen bergen tot stranden en danst de maan een walsje met de zee, terwijl een vierstemmig koor het geluid laat klinken van krakende rotsen en tsjilpende vogels. Laat je meevoeren door een immens tot leven gekomen landschap, een schilderij dat je laat denken over tijd en ruimte. Van de geboorte van de maan, langs de eerste alg die aan land komt, tot het uitsterven van de mens en zelfs verder… 

Een wonderlijk wezentje leeft samen met een roze panter die nooit stopt met praten. Maar de rollen zijn niet gelijk verdeeld: de panter beveelt, het wezen doet er alles aan om geen fouten te maken. Verboden vragen te stellen, volg de regels, ook als je ze niet begrijpt. Op een dag gaan alle alarmbellen af: het wezen beslist om niet meer mee te doen... 

Hieronder… de perfecte introtekst! 

Hey, laat je niets wijsmaken.
Fouten hoef je helemaal niet te vermijden.
Ook al wordt vaak het tegenovergestelde beweerd.
Laat het voor eens en altijd duidelijk zijn: fouten zijn er om gemaakt te worden.
Fouten zijn fijn. Fauten zijn fun.
Nee serieus, wij geloven dat je door dingen fout te doen nieuwe mogelijkheden ontdekt.
En schoonheid zelfs.

Een drummer, een pianist, een trompettist en een videoscherm. 
Welkom in de fascinerende wereld van de legendarische Amerikaanse jazzcomponist Miles Davis. Zijn grenzeloze zin voor muzikaal avontuur vormt het vertrekpunt voor Mile(s)tones.  

Dat wat niemand wilde, is uiteindelijk toch gebeurd.
Herstellen waar het fout liep, gaat niet.
Daarvoor zou de jongen te ver terug in de tijd moeten reizen.
En teletijdmachines bestaan niet.
Het lijkt een hopeloos gevecht.
David tegen Goliath
Gelukkig was er Lenny.
Want soms volstaat het dat iemand op het juiste moment
op je schouder tikt en zegt: "Gaat het?"
Ergens op een bankje in een tuin bijvoorbeeld.
En zo ... zo is het ook gegaan.
Maar Lenny is niet normaal.
Maar ja wie is er eigenlijk wel normaal?
Niemand is normaal. 

(PASCALE al bellend)
 kan er ASAP
 een DM gestuurd worden
 naar de CEO van HR?
 FYI ef waai aai, for your information,
 we zitten hier met een gigantisch probleem

Het decor krijgt de hoofdrol,
het kraakt en schuurt zich een weg over de scène en tovert met touwen en katrollen
de ene na de andere plek tevoorschijn.

Ben ik hier al geweest?
Is het een donker kasteel?
Is het een lange gang?
Een lege danszaal waarvan de deur net openzwaait?
Het hol van de vos?
Een kleine tuin?
Een groene ijskamer vol sneeuw?
Of is het slijm?

Het lijkt wel of alle levende wezens van het toneel verdwenen zijn, 
of toch niet?

Wie is baas over wie?
Wat kan je zelf beslissen?
Hoe leven we zo goed mogelijk samen?
En herken je je dromen in de echte wereld?? 

alle hoofdsteden van de wereld
de vierkantswortel van 144
je suis, tu es, il est
het verschil tussen een trapezium en een parallellepipedum
de dt-regels 

3 bloemen samen in een serre.

Hallo, ik ben Blauw en dit is Rood Fluweel. En jij bent? 
Iris.
Ben je nieuw hier?
Ik was hier gisteren al, maar toen was ik een beetje kleiner.
Iris, dat is een mooie naam. Waar kom jij vandaan?
Dat vraag je toch niet!

En waarom niet?
Wij komen allemaal van één levensbron,
dus we zijn allemaal hetzelfde en verschillend. 
Het is niet erg. Ik ben een wilde bloem.
Ik groei in de bergen, tussen de stenen.