taalicoon 3

Met twee,
en enkel gewapend met hun stem,
hun lichaam en een tomeloze energie,
spelen ze zowel de geliefden, hun ouders,
de voedster, de Capulets als de Montecchi’s

Een date tussen twee individuen die niet alleen willen zijn, maar ook niet zo goed weten hoe het samen moet. Twee clowns die zich proberen te gedragen volgens de regels van de volwassen wereld, in de hoop een soulmate te vinden. Tot blijkt dat de regels voor haar net iets anders zijn dan voor hem. 

Hieronder… de perfecte introtekst! 

Hey, laat je niets wijsmaken.
Fouten hoef je helemaal niet te vermijden.
Ook al wordt vaak het tegenovergestelde beweerd.
Laat het voor eens en altijd duidelijk zijn: fouten zijn er om gemaakt te worden.
Fouten zijn fijn. Fauten zijn fun.
Nee serieus, wij geloven dat je door dingen fout te doen nieuwe mogelijkheden ontdekt.
En schoonheid zelfs.

Ben ik jarig?
Morgen.
Morgen?
Morgen. 

Morgen is één keer slapen.

Een voorstelling over nog nét geen vier zijn...
maar wel bijna!

Over een cadeau dat nog niet open mag...
maar wel bijna!

Het is hoog tijd om een voorstelling te maken over onze schermtijd. Sinds de iPhone in 2008 zijn massale glorierijke intrede deed, zijn we hooked. Ons gedrag veranderde, generatiekloven openbaarden zich. Ouders en opvoeders zijn licht tot zwaar bezorgd. Ze horen verhalen over kinderen die in twintig Whatsapp-groepen verschillende identiteiten aannemen, er in het geheim een tweede telefoon op nahouden, op het dark web aan anorexia challenges deelnemen en nieuwjaar liever met hun vrienden online in World of Warcraft vieren.

In de sprookjes van schrijver Elisabeth Lucie Baeten doen prinsessen wat ze zelf willen. Waterpolo in plaats van ballet bijvoorbeeld. Omdat het kan. En dat werkt aanstekelijk.

Na de vertellingen in haar succesvolle boek En ze leefden nog (20.000 verkochte exemplaren) is er nu de voorstelling waarin al die vrolijke – heerlijk eigenwijze – personages tot leven komen, in woord en muziek.

Een wondere wereld waarin iedereen een held kan zijn, klein en groot.

Het lijkt alsof ons lichaam nog nooit zo’n prominente plaats heeft gekregen in de manier waarop we naar onszelf en naar de anderen kijken. De blik op het lichaam van een ander kan je instant verliefd maken. Maar evengoed reduceert die blik mensen op een negatieve manier tot een lichaamskenmerk. Dat leidt dan weer tot een grote kwetsbaarheid en soms tot ronduit gewelddadig gedrag: racisme, fatshaming, seksisme, pestgedrag.