kleuter 23-24

Over het podium waait een wervelwind. Muzikanten laten een kleine tornado ontstaan. Een vrolijke baslijn blaast de dansers naar alle richtingen van het podium. Muziek en dans werken zo aanstekelijk dat je onmogelijk stil kan blijven zitten.

Lander is altijd vrolijk.
Altijd?!
Dat denk ik, ja.
Ook als hij met zijn hoofd tegen de lamp
loopt?
Zelfs als hij tegen de lamp loopt.
Of als hij zijn voet stoot aan een steen?
Twee keer?
Ook dan blijft Lander vrolijk.

Thomas is nooit vrolijk.
Nooit?!
Dat denk ik, ja.
Zelfs niet als je hem een knuffel geeft?
Vooral niet als je hem een knuffel geeft.
Of als je hem kriebelt achter zijn oor?
Alsjeblieft, Thomas is toch geen konijn.

Man toch, vermoeiend hoor, Thomas of Lander zijn.

Waar alles waar is.
Waar alles wat kan,
mogelijk is.
En waar alles wat niet
mogelijk is, kan.
Wie weet zijn de sterren daar rozen of
bloemen vloeibaar.
Of misschien is het gewoon iets
blauws met roze vacht
en grote ogen.

Een boek gaat open.
Een lucifer duwt.
Een bladzijde komt omhoog.
Een driehoek verschijnt.
Is het een tent?
Rook uit de punt.
Woont daar iemand?
Licht in de driehoek.

Er klinken vogels.
Er blaft een hond.
Komt de zon op?
Licht op de zijkant.
Knipt een schaar de maan weg?
Wolken vliegen van het blad.

Het licht is aan.
Of het licht is uit.
Zo zeggen we het toch.
Maar zo eenvoudig is dat niet.
Want tussen aan en uit zit een grote, eindeloze wereld.

een dag gaat zo:
als eerste
moet de zon op
dan de zonnebloemen,
de kinderen, de driehoeken
tenslotte de ouders
een dag ís nooit, hij wordt
licht, lichter, liegt
dan komt de maan
iemand steekt de sterren aan
bloemkool eten
tanden poetsen
ogen dicht
waar is het licht?