Diego Franssens

Interview met jongeren van Giovani Fratelli over nieuwe productie X!

EEN VUURWERK AAN LIEFDE

Beste Jef, Mohsine en Mats. Het is bijna zo ver… Zenuwachtig voor de première?

Jef: In ieder geval geen negatieve stress. En zeker geen paniek. Ik voel wel veel energie…

Mats: Ik zou het eigenlijk nog eens moeten meemaken om het echt te kunnen zeggen. Stress heb ik niet echt. We worden goed omringd. Sam zegt wanneer we moeten opkomen. We hebben een hele goede ploeg onder leiding van regisseur Eva. Dus voor de rest is het u amuseren. Op een feestje ben je ook niet zenuwachtig hé.

Mohsine: Eigenlijk ben ik ook niet echt zenuwachtig. Ik wacht op de dag dat ik het publiek echt kan zien. Dat moment is zalig. Feestelijk. En een feestje met veel volk is leuker dan alleen. Dat geeft meer adrenaline.

Mats: Je moet uiteraard je tekst kennen. Je kan er niet staan zonder je tekst te kunnen. Dat kan wel, maar dan sta je letterlijk met je mond vol tanden. Maar als we er invliegen en alles loopt vlotjes dan wordt het inderdaad een feest. En als het publiek dan mee gaat in jouw stroom dan is het helemaal prima!

Is het een beetje verliefd worden op elkaar? Het publiek en de spelers?

Jef: Op een bepaalde manier wel, denk ik. Het is hoe dan ook fijner om te spelen voor een publiek dat veel teruggeeft. Als het publiek lacht, geeft je dat een extra boost.

Mohsine: Klopt, dan ga je als speler ook meer geven aan het publiek want zij verdienen dat. Het is een eer om voor zoveel mensen te mogen spelen.

Mats: Het gebeurt samen. De ene kan niet zonder de andere.

Mohsine: Eigenlijk wel…Het is precies een soort van sensor in je lichaam die afgaat en daardoor geef je weer iets anders terug.

Wat vinden jullie zo fijn aan theater spelen?

Jef: Ik heb al veel op het podium gestaan in mijn leven maar niet met theater. Ik had daar steeds heel veel stress voor omdat ik daar altijd alleen stond als muzikant. Zelfs in een orkest ben je wel deel van een groep maar ik was toch eenzaam.

In het theater heb ik daar geen last van. Ik sta op het podium met mensen die ik goed ken en waarbij ik helemaal mezelf kan zijn. Ik vind het op een bepaalde manier zelfs heel rustgevend om daar te staan met deze groep. Dat maakt dat ik de voorbije jaren heel graag ben beginnen acteren. En de feedback van het publiek.

Ook het in de spotlights staan en toch niet alleen. Want je bent een groep. Dat vind ik heel tof.

Mats: Het sociaal contact en mezelf kunnen uiten. Mijn gevoelens kan ik loslaten en dan kijken of die gevoelens opgevangen worden. Dat vind ik leuk aan theater.

Jullie werken een jaar lang aan de voorstelling. Hoe begint dat dan. Hoe doen jullie dat? Kiezen jullie zelf een thema?

Mohsine: Nu is het thema liefde en dan praten we daarover en beginnen we te improviseren.

Mats: Ik vind het stuk heel goed maar ik zat op het toilet denk ik toen ze dat gekozen hebben.

Iedereen lacht.

Jef: Dit jaar zijn we beginnen improviseren maar daarnaast hebben we ook een aantal keer gesprekken gevoerd in kleinere groep over bepaalde aspecten van de liefde. Om onze ideeën daarrond een beetje uit te werken zodat we dat in een script konden gieten.

Mohsine: We hadden het over een 10-tal soorten van liefde en dan is er één gekozen en dat is de liefde tussen man en vrouw.

Jef: In het begin was het het plan om verschillende vormen van liefde (vriendschap, familie, dieren, … ) te laten overvloeien in mekaar maar hoe verder het script vorderde, hoe duidelijker het werd dat het moeilijk te combineren was. En zo hebben we ons toegespitst op de liefde en de spanningen tussen man en vrouw.

Het stuk is niet een aaneenrijging van momenten maar het is wel een verhaal geworden. Mogen we daar al iets over verklappen?

Mohsine: Nee nee, dat is een verrassing voor het publiek.

Hilariteit …

Jef: Het volgt een beetje de structuur van de Decamerone. Dat is een boek waarin een groep mensen zich terugtrekt uit de wereld in een landhuis en elke dag vertelt er iemand anders een verhaal. Die structuur hebben wij genomen om ons verhaal te vertellen. Elke scène is één dag.

Jullie als groep trekken jullie ook terug om elke dag samen te zijn, de liefde tegen te komen, te onderzoeken. De voorstelling heet X. Waarvoor staat de titel?

Jef: X kan voor vanalles staan. Een kus, 10, een kruis over de liefde maken, … .

Mohsine: Als je kijkt naar de affiche zie je een jongen en een meisje met een grote X ertussen. Zo begint het stuk ook: meisjes en jongens apart. En dan mengen ze zich en is het spel vertrokken…

Kijken jullie ernaar uit?

Allemaal: JAAAA!

Wat vinden jullie zo leuk aan theater maken bij Giovani Fratelli?

Mohsine: Het verhaal begint van bij ons. Het blijft heel dicht bij jezelf. Maar toch wil ik ook verder kijken. Voor mij zijn er ook andere belangrijke thema’s dan liefde. Liefde is niet van punt A naar B maar is een heel netwerk van vertakkingen.

Waarom moeten de mensen komen kijken?

Mats: Omdat wij goed zijn!

Opnieuw hilariteit …

Mohsine: Het is weer een heel nieuw verhaal. Het is allemaal nieuw en uniek. Dus wees erbij.

Jef: Het gaat een bijzonder feest zijn, we willen keihard knallen. Het wordt een vuurwerk aan liefde!

Mohsine: Zeker komen en breng veel liefde mee voor ons. Dan komt het goed….

Veel speelplezier en veel liefde voor jullie allemaal!

X! speelt 8 & 9 september in hetpaleis. Reserveer hier je tickets.